Het was een hectische avond en ik neem tijd om op mijn yogamatje te gaan zitten. Om eventjes te voelen... wat was dat? Ik had nochtans een aangename namiddag, af en toe krabbelde ik wat inspiratie op een briefje en ik voelde me enthousiast over hoe ik het zou gaan aanpakken. Een vriendin belde mij en we hadden een mooi en open gesprek over iets waar we al een tijdje mee zaten. Ik voelde de liefde en de verbinding, met haar en ook binnenin mij. Het stroomde lekker. 

Thuis begon ik na enkele mails, aan het eten en even later riep ik iedereen aan tafel. Mijn dochter vertrekt later deze week op uitwisseling en ze raakte in paniek over het maken van haar koffer. Toen ik haar vroeg waarom ze dat zo lang had uitgesteld, ontplofte ze. Ze begon mij te beschuldigen en er ontstond kortsluiting. En dan zeg je dingen waar je spijt van hebt. Met slaande deuren ging ze naar haar kamer.

Wat ik deed, was dichtklappen. Ik hoorde haar huilen, maar ik ruimde eerst koppig verder af en ging dan pas naar boven. k Werd al wat rustiger en kon zien wat er was gebeurd. Ik ging naar binnen en vroeg haar wat er nu echt was. Ze zei me dat ze geen tijd had gehad omdat ze moeite had om te  kiezen, ze is heel sociaal en wil altijd voor iedereen goed doen. 

Ik herkende het en vroeg haar of ze dan het gevoel heeft dat het in haar hoofd wel allemaal lukt, maar als ze dan met de tijd geconfronteerd wordt, het er niet allemaal in past. Ze knikte. Ik hielp haar om haar tijd wat te herschikken en we spraken af om samen haar valies te maken. Ik vertelde haar wat het in mij geraakt had en dat ik daarom zo reageerde en zij zag wat het bij haar geweest was. Zo bleven we nog eventjes zitten. De liefde in onze oogjes keerde terug. Ze kon weer verder en ik ook.

En hier zit ik nu, op mijn matje... en kan duidelijk zien hoe het ego het weer eens over nam. En hoe je dan elk in die verkramping komt en reageert op de manier die jou vertrouwd is als je geraakt wordt. Ik ben blij dat ik daar de afgelopen jaren steeds bewuster van geworden ben.
 
Want vroeger bleef ik daar veel langer in hangen, was ik enkele uren koppig en dan ging het over naar me schuldig voelen en een betere moeder willen zijn,... een cirkelbeweging die ik vaak herhaald heb. 

Maar door te leren kijken met de ogen van mijn ziel, heb ik veel minder conflicten met de kinderen en in mijn relaties met anderen. En als ze er zijn, duren ze niet meer zo lang. Zodra ik me bewust ben van hoe ik reageer, verbind ik me. Het is dan ook veel minder vermoeiend dan al die gesprekken om de plooien tussen elkaar weer glad te strijken.  

Op mijn pad naar bewust worden hebben de meditaties van Ego overstijgen me daar heel goed bij geholpen. Vanuit mijn ego zocht ik vroeger telkens naar oplossingen en verloor ik heel wat energie omdat ik dat ruimer perspectief miste. Nu beleef ik het anders, makkelijker, vrijer. Heb je zin om het ook te ervaren. 

Dat kan... je mag me gerust meer info vragen.

Tania Van Assche  -23 februari 2020 -